Ook wielrennen op tv kan mij niet bekoren. Colletje hier, massasprintje daar. Nee, het is aan mij niet besteed.
Wel aan Mart Smeets. Al een miljoen jaar praat hij de beelden van deze sporten aan elkaar. En nog steeds kan het mij niet bekoren. Mag ik zeggen dat dat mag? Ja, dat mag ik zeggen.
Dus wat mij betreft mag Mart stoppen met deze sporten.
Waarom dan toch een stukje over Mart Smeets?
Nou, omdat hij een meer dan goede muziekkeuze heeft. In de VARA-gids heeft hij een column, waarin hij wekelijks een CD bespreekt. Via Mart ben ik er achter gekomen wat een briljante zanger Ray Lamontange is. Alle CD's van deze zanger zijn in mijn bezit en we zijn ook naar twee optredens geweest.
Ook heeft Mart mij attent gemaakt op Israel Nash Gripka en zijn muziek. In Hoorn zagen wij een concert van deze groep. De CD met handtekening koester ik.
En deze week schrijft Mart over Alabama Shakes. Wat een stem!
Dus de muzieksmaak van Mart komt dicht bijn die van mij.
In de keuze van truien ben ik gelukkig anders. Want met elandjes zie je mij nooit lopen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten