André Kuipers is terug op aarde. Vanmorgen zaten we te kijken naar een blauwe lucht met één wolk. Daar ergens, in Kazachstan, zou het moeten gebeuren. Een capsule aan een parachute. Gewoon, zoals het hoort. Aan een parachute. Niet zoals een Space Shuttle landt.
In 1969 zat ik op mijn verjaardag diep in de nacht te kijken naar een wazig poppetje die op de maan liep. Een paar dagen later landde de Apollo 11-capsule ergens in een oceaan. Snel kwamen er bootjes omheen en nog sneller gingen de astronauten weg.
Hoe anders was het vandaag. Een enorme parachute met een capsule eronder kwam rap naar beneden. Nog in de lucht was er een helicopter vlakbij. Op de grond krioelden al snel een heleboel Russen eromheen. Een ingenieus apparaat met twee trappen en een glijbaan werd over de capsule heen gezet en al snel werden de astronauten eruit gevist. Daarna zag je alles op tv zoals het echt gebeurde. Niets snel, gewoon openheid.
Chauvinist als we zijn vonden we André de meest fitte. Hij zat zelfs al snel met zijn vrouw te bellen! Het was mooie televisie op de zondagochtend, gelukkig vanaf half tien!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten