Nova Zembla

Vanmiddag reden we via de Oostvaardersdijk even naar Almere. Door de wind spatte het water hoog op tegen de dijk. Aan het eind van de dijk moeten we dan rechtsaf, een somber industrieterrein in. Ongeveer een half jaar geleden reden we in de vroege avond ook naar Almere, naar de bioscoop. Aan het eind van de dijk lag een groot zeilschip, afgemeerd aan diezelfde dijk. Eromheen stonden een heleboel auto's en het schip was fel verlicht door heel veel lampen. Apart. Op de terugweg, in het donker, was het tafereel hetzelfde. Een paar dagen later stond in de krant dat het filmopnames waren voor Nova Zembla, een film. Afgelopen week kwam de film uit. De kritieken waren nogal wisselend. Het mooiste vind ik dan de deskundigen die zich over een film buigen. Vandaag stond op internet een opmerking van een professor. Hij had de film gezien en vond het nogal wonderlijk dat de mannen op  Nova Zembla zo vaak naar de sterren keken. In de tijd dat de film speelde, ging aan de Noordpool de zon nl. niet onder. Tja. Ik zal de film niet gaan zien. Niet dat het gegeven me niet trekt. Jaren geleden las ik het boek van een opvarende, Gerrit de Veer, in een bewerking van Vibeke Roeper en Diederik Wildeman. Nee, ik ga niet naar de film vanwege de slechte film die dezelfde 'regisseur' hiervoor maakte, maar vooral omdat ik als ik de zee zou zien, elke keer zou denken dat dat het Markermeer is.